Meer inkomsten en de stad bespaart op jeugd, natuur en verenigingen. Onbegrijpelijk.

De vierde versie van het financieel meerjarenplan kenmerkt zich door flink wat financiële meevallers. Na jaren vinger op de knip beleid door een opeenvolging van crisissen, een onverwachte opeenvolging van indexeringen en extreem hoge energieprijzen, lijkt er eindelijk weer extra beleidsruimte.

Op de raadscommissie van dinsdag kregen we wat inzicht in hoe deze financiële meevallers zullen worden besteed.

Een deel van de middelen gaat naar de fikse meerkost van lopende projecten. Op zich nog verdedigbaar. Maar zelf na het aftrekken van die investeringen, blijft er behoorlijk wat beleidsruimte over om te tonen dat we het ernstig menen met de beleidsdoelstellingen uit het bestuursakkoord beste stad van Vlaanderen.

Helaas: niks is minder waar.

Uit de vierde aanpassing van het financieel meerjarenplan leren we dat ongeveer de helft van de meerinkomsten éénmalig is, en de andere helft structureel.

De stad kiest, haast tegen de eigen cultuur in, om die zeer voorzichtig aan te wenden. Zo gaat er meer dan 7 miljoen naar eerder onbestemde investeringen in gebouwen. Ook mijn vraag in de commissie bracht daar niet veel helderheid. 

Wij zouden er voor kiezen om die middelen veel gerichter in te zetten. Door versneld te investeren in het energiezuinig maken van ons stadspatrimonium. Zo'n investering heeft nog een bijkomend voordeel in tijden van een erg onzekere energiemarkt, want de goedkoopste energie blijft de energie die je niet verbruikt. Echt eerlijk klimaatbeleid neemt iedereen mee. Duurzame investeringen in publieke gebouwen zijn inverstering waar elke Kortrijkzaan beter van wordt.

We blijven ook fors investeren in de kerkfabrieken. Maar door de onduidelijkheid in de bestemming van een deel van die gebouwen, is het zeer moeilijk om gericht en duurzaam te investeren. Instandhoudingswerken in oude gebouwen zijn duur en zeker als je weet dat in de nabije toekomst bestemmingen kunnen wijzigen, moet je je als stadsbestuur afvragen of de blanco cheque voor de kerkfabrieken langer te verantwoorden blijft. Wat ons betreft moet er veel sneller werk gemaakt worden van een kerkenplan voor alle Kortrijkse kerken waar middelen van de stad naartoe gaan.

En waar blijven de middelen om versneld te investeren in natuur en milieu. Het blijft een pijnlijke realiteit in Kortrijk dat voor harde ontwikkeling er veel sneller en meer doorbraken worden geforceerd dan voor natuurontwikkeling. Alle goede intenties ten spijt. Wat zien we in MJP 4? Dat ondanks de financiële meevallers, post 3.1.3, nl "bossen, natuur en beken (incl Groenfonds)" één van de weinige posten is waarin wordt geschrapt. In MJP4 wordt op deze post maar liefst 1,3 Mio euro minder voorzien in uitgaven dan bij MJP3. En zelfs als je de ontvangsten in rekening brengt, gaat het nog om een netto besparing van 700.000 euro. Het is dit stadsbestuur ten voeten uit. Voor ons is een gezonde stad met natuur in iedere buurt steden die vooroplopen onderscheidt van steden die blijven hangen.

En hoe komt het dat voor projecten in Zorg (St. Jozef), Cultuur (Abby en Schouwburg) en sociaal beleid (deelfabriek) gezocht wordt naar oplossingen binnen de begroting om meerkosten op te vangen (in het MJP4 wordt dat een conjunctuurprobleem genoemd), terwijl voor jeugd eenzelfde meerkost aanleiding is om een volledig project door te schuiven naar de volgende legislatuur? Chiro Rollegem wordt zo afhankelijk van de goodwill van het volgende bestuur. Het toont voor ons het verschil in benadering van de verschillende beleidsdomeinen en het belag dat het huidige stadsbestuur eraan hecht.

Een aantal voorbeelden om te tonen dat wij andere investeringskeuzes zullen maken als we vanaf december 2024 de stad mee besturen.

Maar ook wat betreft de structurele meerinkomsten en de besteding daarvan blijven we op onze honger zitten. Zo wordt hardnekkig vastgehouden aan het uitgangspunt van bij het begin van de legislatuur om werkingssubsidies voor verenigingen niet te indexeren. Tenzij je de afgelopen 4 jaar onder een steen hebt geleefd, zou je moeten inzien dat dit uitgangspunt gezien de enorme stijging van de levensduurte, nog minder verdedigbaar is dan het al was. De facto komt dit neer op een besparing van 20% op het verenigingsleven op één legislatuur tijd. Je zou denken dat een aantal financiële meevallers zouden leiden tot een bijsturing van dit beleid. En dat de stad de steunpilaren van de gemeenschap in Kortrijk en de deelgemeents minstens zou laten meegenieten van de gunstige wind. Helaas kiest dit stadsbestuur er voor om ons verenigingsleven meer en meer te verstikken. En met schepen Demeyer is ook één van de laatste verdedigers van dat verenigingsleven uit het college verdwenen. Dat belooft niet veel goeds.

Collega's, we staan voor het laatste jaar van deze legislatuur. Een jaar waarin zal worden uitgepakt met de vele investeringen die dit stadsbestuur heeft gedaan. Het voorliggende MJP4 toont dat er ruimte was om op een aantal domeinen nog de kers op de taart te voorzien. Helaas werd die kans gemist. Maar het heeft wel het voordeel van de duidelijkheid. De Kortrijkzaan weet dat een stem voor de huidige meerderheid een stem wordt voor meer van hetzelfde. En dat je voor de échte keuzes van de toekomst, nl structurele investeringen in energiezuinige en duurzame gebouwen, in een vlot publiek vervoer in de stad, in natuur en bos, in zorg- en jeugdwerk en het vele verenigingsleven dat deze stad doet wemelen, bij Groen moet zijn.